Mustafa Dalyanoğlu

Ayrıntılar

05 Haziran 2012 tarihinde yayınlandı.

ŞAMPİYON OLMAK İSTEMİYORUM...

ŞAMPİYON OLMAK İSTEMİYORUM...

Ben şampiyonluk istemiyorum. Yıldız oyuncu filan da istemiyorum. Ben sadece sahaya çıkan

takımı gırtlağım patlarcasına desteklerken ağzımdan çıkanlara kulak verecek, benden daha

fazla üzülüp, sevindiğinde benden daha fazla çılgına dönecek oyuncular istiyorum. Zaten

armanın peşinde Türkiye'nin gitmediğimiz kenarı köşesi kalmadı. Bundan sonra da Allah

sağlık verirse böyle devam edecek.

Artık pazartesi sabahı hesabına yatacak parayı düşünen adamı tribüne çağırıp

alkışlamak istemiyorum ben. Ya da donuk gözlerle maç bitiminde tribünlere bakıp

öylesine önümüzden geçip giden. Profesyonelliği sevmiyorum belki de. Ama benim kadar

hissetsin istiyorum bazı şeyleri. Tribünde dokuz saat en temel insani ihtiyaçlarını

bile karşılayamayacak olduğunu yıllardır bildiği halde sadece onu alkışlamak için

gelen taraftarlar için hem de ezeli rakibim dediği bir rakip ile oynarken canını dişine

takmasını, her şeyini ortaya koymasını istiyorum. Nasılsa İlhan kaptan bunların ateşini

alır deyip maç kaybettiğimiz günlerin akşamında o alem senin bu alem benim gezmesinler.

Otursun evinde. Alsın başını ellerinin arasına. Nasıl oldu da bu maçı verdik ? Yahu bu

adamları neden üzdük? Deyip biraz çilesini derdini yaşasın istiyorum.

Kendi şehrimizde kale arkası tribününe girebilmek için yaptığımız kortejde ben

kardeşlerimle 5 km yürürken bir anda kadroya giremeyen bir oyuncumu önümde görüvermek

istiyorum. Benimle birlikte bağıra çağıra yürüsün istiyorum o yolu. Benimle aynı

şartlarda stada girsin ve benimle birlikte omuz omuza izlesin o maçı. Anıl gibi mesela.

Takım kaptanını emniyet anlamsız ve kasıtlı bir şekilde sabahın 6 sında alıp

götürdüğünde beyzadelerimin keyfi hala yerinde olmasın. Sulu sulu şakalar yapmasınlar

birbirlerine. Kahvaltı yaptıkları salonda taraftarlar olduğunu görsünler. Gördüklerinde

de kendilerine çeki düzen versinler. GÖZTEPE takımının kaptanı göz altında iken daha

bir bilensinler maça. Maç başladığında 45.saniyede saçını başını düzeltirken gol

yemesinler. Hem de kötü hava ve yol şartlarına rağmen Türkiye'nin dört bir tarafından

Elazığ'a gelmiş cefakar taraftara rağmen.

Finali kaybettiklerinde, sahada hüngür hüngür ağlasınlar istiyorum Bilbao'lu futbolcular

gibi. Böyle bir takım için varımı yoğumu ortaya koyayım istiyorum. Cezalı ya da sakat

olduğu bir hafta çeksin eşofmanlarını ve tribünde maç forması ile birlikte benimle omuz

omuza olsun 90 dakika istiyorum. Sahadaki arkadaşları kadar yorulsun terlesin. Ama kendini

o takımın ve armanın ve tribünlerinin bir parçası hissetsin istiyorum. Karşıdan bakmasın

bizlere. Yanımızda olsun. Kaybettiğimiz bir maçın sonrasında gelsin patende işin geyiğini

yapsın. İsyan marşını cılız söylersek kızsın bize ve bizden daha gür çıksın sesi.

Ben kendi tesislerimizde cıvıl cıvıl sesleri ile armasını gururla göğsünde taşıyan her yaş

grubundan takımlar istiyorum. Kendi yıldızlarımızı kendimiz yetiştirelim istiyorum.

Piyasanın kaşar topçularının peşinde koşturup milyonlarca lirayı vermeyelim. Alt yapımıza

başka illerden transfer yapalım istiyorum. 20 yaşına geldiğinde 5 milyona alamayacağımız

futbolcuyu 12-13 yaşında 50-60 bin liraya alalım ve onun eğitimini üstlenelim. Ailesine

yeteri kadar parasını verelim.

Hatta eğitimini GÖZTEPE KOLEJİ'nde yaptıralım istiyorum. Her maçta tribünlerde sadeçe alt

yapıdan gelen en az 1000 tane çocuğumuzu formaları ve atkıları ile başlarında hocaları ile

görmek istiyorum. O atmosferin içinde yetişsinler ve yarın benimle karşılıklı GÖZ GÖZ

çekerken sesleri benden daha fazla çıksın istiyorum.

14 Haziranda takımın tamamı İZMİR'de,GÜZELYALI'da meşale yaksın ve

bizimle beraber eğlensinler istiyorum.

Ben bomba transfer , şampiyonluk filan istemiyorum.

TESİS – TESİS – TESİS istiyorum.

SAYGILARIMLA...

NE OLURSA OLSUN GÖZTEPE'MİZE BİR ŞEY OLMASIN...

Mustafa DALYANOĞLU