ama arkadaslarım sağolsun yıne sattı beni ve Göztepeyi. Ben saat 20:00'daki maça saat 2 de kapılar acıldıında ılk gırenlerdendim. Stada girdim, saat 6 oldu arayan yok, 7 oldu arayan yok, 8 oldu aradılar ama buluşamadık. Ben de bütün maç yalnız başıma seyretmek zorunda kalmıştım...
Derken meşaleler yakıldı ve ben kendimi Liseforce ile Uniforce'un arasında buldum. Meşalelerden gözlerım yaşarmıştı. Yanımda da benim gibi yalnız biri
vardı. Gözlerını kapatacak birşey arıyordu. Ben "Forza Göztepe" atkımın bır ucunu uzattım ve al dedim...
İşte Göztepe aşkı budur zor durumda olacağını bılsen de, herhangi bir Göztepelinin yardımına koşmalısın tanımasan bile...
Özgür Güçlü