Özant Önçağ

Göztepemiz efsane yıllarını henüz tamamlamış. İzmiri'n dört bir yanında Göztepe sevdası kol geziyor. Avrupa çapında başarılar elde edilmiş. Ülkenin her bir tarafında Göztepe konuşuluyor. İzmir Göztepe' nin adı ile anılyor. Ne beklersiniz? Daha güzel günler, daha yüksek hedefler. Fakat bunların hiçbiri olmuyor. Göztepemiz 1970'lerin ortalarında duraklama devrine giriyor. 1977 yılında ilk defa 2. lige düşüyor. Olacak şey değil. Göztepe'de bir kasap satırla kahrından kolunu kesiyor.Koca kaptan kestane Gürsel Aksel bir karış sakal ile kahır dolu çayını yudumluyor. İşte Göztepe gerçeği bu yıllarda başlıyor. Göztepe sevdası bu kahır dolu yıllarda perçinleşiyor. 1978 yılında Rize spor ile müthiş çekişme, taraftar patlaması, Þampiyonluk, genç yönetici Özdemir Arnas'ın Göztepemiz ile yönetim bağlamında tanışmasına vesile oluyor. Daha sonra 1 yıl 1. ligde tutunuş ve tekrar düşüş. Ksk ile müthiş çekişme ve şampiyonluk Özdemir Arnas'ın hep içinde olduğu zaman dilimleri. 1982 yılında düşüş ve sonrasındaki çaresiz yıllar. Önce Atılgan yönetimi, sonra Saffet Kuyaş, daha sonra Coşkun Gencerler yönetimleri. Þavkar'ın transferleri ile hareket getirmeye çalıştığı sezonlar hep sıkıntı hep çaresizlik. Ama beyaz safarili Özdemir başkan çıkıyor ortaya. Penceleri açtırıyor kulüp binasının eliyle göğsünü tutuyor. Kalp hastası çünkü. Belli ki sıkıntısı var. Her türlü riski göz önüne alıyor sonraki yıllarda kalp ameliyatı oluyor zaten. Kuruyor bir takım 1985 yılında. Telefon ediyor M. Ali Yılmaz'a anında gönderiyor bedelsiz olarak Trabzon'dan kaleci Alper'i, Sadullah yuvaya geri dönüyor. Sezona kötü başlayan Göztepemiz çoştukça çoşuyor. Belki de çıkamadığımız 18 yılın en iyi topunu oynuyor. Þampiyonluğu kıl payı Kayseri'ye kaptırıyoruz. Ama şerefli bir biçimde. 1990'lı yıllar geliyor takım sahipsiz beyaz safarili adam Erol'un Yerinde yani kulübün altındaki restoranda hayli düşünceli, yönetim oluşturma çabasında. İzmir'in imbatı yüzüne vuruyor bir kırbaç gibi. öyle bir yönetim kuruyor ki içinde yok yok. Transferler müthiş. Daha bir yıl önce Avrupa'da oynamış gs'li  Mirsat ve Arif Göztepe'de. Ama ne çare Aydın şampiyon oluyor. Yılmıyor Özdemir başkan ertesi sene Kuşadasından Adnan  ve Bayram koşa koşa Göztepe'ye geliyorlar. Ezeli rakibimiz ve belki de tek rakibimiz Altay ile amansız bir çekişmeye giriyoruz. Son maçta Gönen'de bırakıyoruz şampiyonluğu. Özdemir başkan sahada yedek kulübesinde ellerinin arasında başı bitiriyor o sezonu. Üstelik antrenör efsane Nevzat Güzelırmak, yardımcısı Ümit Kayıhan. İşte böyle kahbe bir ortam profesyonel futbol ortamı. Tüm varlığını ortaya koymuş bir başkanın bu emekleri Muğlaspor'lu bir futbolcunun inisifiyatifiyle Altay takımına hediye ediliyor. Yıllar yılları kovalıyor. 1990''lı yılların ortaları bir ani haber Göztepe'nin eski başkanlarında Özdemir Arnas bürosunda geçirdiği ani bir kalp krizi sonucu öldü! Müthiş bir üzüntü ortalığı sarıyor.Cenaze töreninde Ümit Kayıhan haykırıyor: Yazık artık Göztepe birinci lige çıkmalı bu insana hepimizin borcudur diye. Nevzat Güzelırmak Ümit hocayı yatıştırıyor. Rahmetli Mustafa Cücen çok anlamlı bir konuşma yapıyor. Alsancak Hocazade camii ve hazin son. Beyaz safarili Büyük başkan defnediliyor. Ama Göztepe'ye verdiği emeklerin bugünlerde boşa gitmediğini görmek her Göztepeli gibi bana da gurur veriyor. Rahat uyu büyük başkan Özdemir Arnas.