Saatler 30 Ekim 2012 gecesi 04.04 ü gösterirken Denizli-Antalya arasındaki Çavdır tabelasını yeni geçiyordu araç. Aracın içerisinde 3 kişi. İkisi sabahın köründe evlerinden çıkıp sevdalarının peşinden giden , kızgınlık , yorgunluk , hayal kırıklığı , nankörlük , hatta belki biraz ihanet , küfür , kıyamet karışımı yorgunluğun ve hatta bitkinliğin verdiği bir halde koltuklara yığılmış uyuyorlar. Direksiyondaki ise , istemsiz olarak akan gözyaşlarına engel olamıyor. Kulaklıkta yankılanan ezgi o saatte hala , kah üzüntüden kah sinirden uyuyamamış belki de binlerce arma sevdalısının haline tercüman oluyor :
Sormayın neden bu durgunluğum
Görmeden kuytu yaralarımı
Hamurunda isyan olunca herşeye ve herkese sarası geliyor insanın. Kime neyi nasıl anlatacağını , kimi neye ikna edeceğini bilemeden...Umarsızca...Küfretmenin , saldırmanın hiçbirşeye çare olamayacağını bile bile...Bir huysuzluktur sarıyor herkesi.Kimisi dışa vuruyor kimisi içine atıyor. Ama yeri geliyor , “günaydın” kelimesi bile hınzır bir ima gibi algılanıyor. Bakışları şu nağmelerin maddeleşmiş şekli gibidir :
Sormayın neden bu huysuzlugum
Bilmeden saklı duygularımı
Susuyorsak armaya saygımızdandır diyorduk. Aslında çok fazla şey söylüyoruz tribünlerde de hiçbirini umursamıyoruz. Sadece söylemiş olmak için söylüyoruz. Ama hiçbirini uygulamıyoruz gerçek hayatta. Sadece konuşuyoruz işte. Yeri gelince hep bir ağızdan küfrediyoruz. Yerli yersiz bir sürü delikanlılık edebiyatı yapan marşlar söylüyoruz. Söylüyoruz da hep orada kalıyor. Göztepe'liyim deyip üzerinde ne bir arma , ne bir forma ne bir atkı olmayan serseriler güruhu içimizde dolaşıyor ellerinde döner bıçakları ve şişlerle. Sadece bakıyoruz. Ne yapabiliriz ki ? Hepimizin ailesi umutları var. Herşeyden öte GÖZTEPE'si var. Nasıl vazgeçelim ki ? Biz de öyle mi olalım ? Çok mu kalender sandınız dert anlatmayınca ? GÖZTEPE li GÖZTEPE liye küfrediyor , saldırıyor diyorsunuz demi. Yok öyle değil. Beşiktaş'lıdır o dedi bir arkadaşım. Gözlerim faltaşı gibi açıldı. İnanamadım. Evet öyledir dedi. Ben bugüne kadar elimden geldiğimce tribünlerimizdeki tüm kardeşlerime sahip çıkmaya çalıştım. Çünkü herkes GÖZTEPE li idi. Ancak bu son olay beni pis bozdu. Bambaşka bir takıma gönül vermiş ama gelip GÖZTEPE tribünlerinde anarşi çıkarıyor. Bekleyelim ve görelim.
Çokmu dertsiz duruyorum uzaktan bakınca
Çokmu kalender sandınız dert anlatmayınca
Gamsız hayat,herkese başka sunar garip oyunlarını
Gamsız hayat,herkese başka kurar kahpe tuzaklarını
Gamsız hayat,herkese başka sorar geçmiş hesaplarını
Gamsız hayat,herkesi başka yorar görmez gözünün yaşını
Şarkı devam ediyor. Maçla ilgili resimler geçmiyor şöförün kafasından. Zaten ne geçecek ki ? Hiçin resmi olur mu ? Hep tribündeki kardeşleri geliyor gözlerinin önüne. Onlara inadına zarar vermeye çalışanlar geliyor. Nasıl bir tribünüz biz diyor ? GÖZTEPE 'lilik ile zerre kadar ilgisi alakası olmayan insanlar bir tarafta kardeşlerimize dernek ve grup ayırımı gözetmeksizin zarar vermeye çalışırlarken , bir tarafta kardeşleri için hiçbir şey yapamayan reisler. Ve tribünlerimizin sessiz kalabalıkları...Nereye kadar peki ? Kendi renkdaşına , tribününe küfreden insanlara ne kadar ve neden tahammül edeceğiz ?
Sanmayın biter bu durgunlugum
Sarmadan kuytu yaralarımı
Sanmayın biter bu huysuzlugum
Açmadan saklı duygularımı
Çok mu güçsüz duruyorum derdimi paylaşınca
Çok mu çaresiz dersiniz dertten ağlayınca....
Maça ve futbolculara dair diyeceğim çok fazla bir şey yok. Ben gurbetteyim. Futbolculara dair tribünde karar verecek tek bir adam olmadığı için 1000 tane grup 1000 tane karar verip 1000 tane uygulama yapacaklar. Ama ben Şanlıurfa'da , Gaziantep'te ve güzel yurdumun her tarafında karşılarına çıkacağım. Her maç öncesi gözlerinin içine bakacağım. Kaldıkları otelden çıkarken orada olacağım. Maç bittiğinde de staddan çıkarken. Samsun ve Rize maçlarındaki futbolu oynayana kadar. Maç bittiğinde başı gözü yaralı bereli terden sırılsıklam görene kadar. En az benim kadar yorulmuş ve benim kadar terlemiş , sesi soluğu gitmiş görene kadar. Olmazsa ne mi yapacağım ?
Ey topçular ? Herhangi bir maçtan sonra gözlerimden tek bir damlanın yere düşmesine izin vermeyin. Sakın yapmayın bunu. Gönlümün en derininden kopup gelecek tek bir ALLAH BELANIZI VERSİN cümlesi sizin için herşeyi bitirir. Neden mi ? Çünkü GÖZTEPE nin gerçek sahibi benim. Benim gibi sevdalılar. Onun için gittiğiniz her yere gideceğiz. Bizi her yerde takım otobüsüne binerken göreceksiniz. Her gün daha çok sevecek her gün daha çok tutku ile bağlanacağız. Armaya ihanet etmeyecek ve de ETTİRMEYECEĞİZ. Başarı taraftarı değiliz. Olmadık olmayacağız da. Ama siz BAŞARILI OLMAK ZORUNDASINIZ.
TÜRKİYE CUMHURİYETİ'NE VE GÖZTEPE'MİZE SADAKATİMİZ ŞEREFİMİZDİR....
MUSTAFA DALYANOĞLU...
