2003 - 2004 Sezonu

Güzel Bir Cumartesi sabahı Izmirimi andırıyordu bu Mersin gurbetinde.
Hava sıcak güzel Bir Izmir yazından kalmaydi.
Kaç haftadır görmediğim Göztepemi görecektim.Bu öyle 1-2 haftalik hasret te degildi. En az 10 haftalik bir hasretti. Gurbette yaşamayan bilmez bu acıyı bu heyecanı. Haberlerini internetten takip ediyor, İzmirdeki arkadaşlarımdan alıyordum.
Iskender Tuğsuz aday olmus, Göztepmiz kötü oynuyormus,sahamiz 3 maç daha kapanmis. Umurumda değildi. Göztepemiz geliyordu Mersine, kaç haftadir göremiyordim. INADINA GÖZTEPE pankartını da almıştım. Maça 5 dakika kala içeri girdik arkadaşlarla. 10 kişi vardık maçta. Içeri girdiğimiz andan itibaren inanilmaz küfürler yemeye başladık. Nasıl oldu anlamadım ama özellikle maça gitmeden önce İzmirdeki arkadaşlara sormuştum bir sorun oldu mu diye bir şey olmadığını söylemişlerdi. Hatta küfürler o kadar artmıştı ki hakem en sonunda anons yaptirmak zorunda kaldı. Maç 1-0 olunca kale arkasındaki yedek oyuncularımız Boraya moral veriyordu. Ama sanki Bora maçı kendi kafasında bitirmişti. Soyunma odasına 1-0 maglup giderken içimizdeki ses düşüyormuyuz diyordu ama kimseye belli etmiyorduk. Ne de olsa umudumuzu korumak zorundaydık. Devre arasinda yine küfürler susmadı. Polisler bile isyan edip uymayın bunlara. Bunlar ........ dediler.Herkese aynı şeyi yapıyorlar diye bize destek verdiler. Amma da güneş vardi. Sıcaktan terleyip yatmak istiyorduk. Göztepemiz Atak bile yapamıyordu doğru düzgün. Anlaşılan onları da bizim gibi sıcak çarpmıştı.Kafalarında çoktan bitirmişlerdi biz ne kadar umudumuzu korusak da futbolcular ligi bitirmislerdi kafalarinda.
Bunlari düşünürken umutlarımızı Mersindene 2. gol gelince ağlayacak gibi oldum. Ama hala umudumu korumalıydım Ne de olsa pankartta yazan gibi INADINA GÖZTEPE diyerek sevmiştik biz Göztepemizi. KARÞILIKSIZ VE INADINA. 3.gol gelince artik ne umut kalmıştı ne de hüzün. Hepsi gitmişti. Dakika 76da ok yaydan çikmadan büyük bir moral bozuntusuyla maçtan ayrilmak zorunda kalmıştım. Kulağımda birşeyler yankılanıyordu UMUDUNU KAYBETME UMUDUNU KAYBETME. Hem bildiğim birkaç söz umudumu tekrar yesertti. UMUDUNU KAYBETME BELKIDE SENI HAYATA BAGLAYAN TEK SEY ODUR.Işte bu söz beni kamçıladı. Staddan çıkarken anlamsız küfürlere INADINA GÖZTEPE ve GÖZ GÖZ GÖZTEPE tezahuratlarıyla karsılık verdik. Evet bir umut var biliyorum ama çok uzaklarda. Bir ışık görünse ne güzel olurdu. Allaha her aksam biraz daha umut biraz daha sabir demekten baska ne diyebilirdim ki... Oktunc GULOGLU