Onlarca yazı vardır GÖZTEPE taraftarını anlatan. Sosyolojik inceleme yapılmış mıdır bilmiyorum. Ancak giderek derinleşen ve yerleşen bir özellik var ki : GÖZTEPE taraftarı kendisine dostluk eli uzatan tribünler ile çok iyi geçiniyor. Kendisine bir adım gelene 10 adım yaklaşıyor. Geçtiğimiz yıllarda zaman zaman ulusal basında yer aldık. Aldığımız galibiyetler ya da takımımıza tutku ile bağlı olduğumuz için değil. Alt liglerin yapısı itibariyle köy köy kasaba kasaba gezerken , internetin de verdiği cahil cesareti ile örgütlendiğini sanan , iki davul bir bez parçasına garip sözler karalayan küçücük insanların GÖZTEPE taraftarı üzerinden prim yapmaya çalışmaları yüzünden yer aldık haberlerde. Artık geçti gitti bunlar. Dönüp arkamıza bakacak değiliz. Zaten bir zamanlar bizlere karşı adamlık yarışına giren bir çok tribün şu anda armalarına karşı amatör kümede ya da alt liglerde samimiyet sınavı veriyorlar. Ve de kaybediyorlar...
Artık daha adam gibi şehirlere gidip insan gibi insanlar ile tanışıyor görüşüyoruz deplasmanlarda. Gerçek tribün emekçileri, kendi şehrinin sevdalıları çıkıyor karşımıza. Bazen bir deplasmanda birden fazla şehrin tribünleri ile dostluk köprüleri kurabiliyoruz. Hafta sonu Rize deplasmanına giderken olduğu gibi.
Ulusal basın eğer sporun gerçekten dostluk , barış ve kardeşlik olduğuna inanıyor ve tertemiz , pırıl pırıl bir mücadeleyi, tribünlerdeki coşkuyu , aşkı , sevdayı ve armaya sadakati , futbol adına tribünlerde ve tribün dışında yaşanan güzellikleri tüm ülkeye yansıtmak istiyorsa GÖZTEPE takımını ve tribünlerini takip etsin.
Maçı hemen hemen herkes izlemiştir diyecem ama tamamını izlemek mümkün olmamış. Zira Rize'deki olağünüstü doğa şartları buna izin vermedi. Zaten cumartesi saat 18.00 civarı şehre girdiğimizde şehirde hayat felç olmuştu. Dişi ağrıyan Emrah Süreklier kardeşimize ağrı kesici alabilmek için eczane ararken şehir merkezine ulaşamadık bile. Stadın çevresindeki mahallelerde ise elektrik yoktu. Kazara bir ara sokağa girseniz ya yarı belinize kadar gelen su , ya da çamur deryası sizi karşılıyordu.
Karşılaşılan zorlukları uzun uzun anlatmaya gerek yok. Zaten televizyonlarda izledik. Afette hayatını kaybeden Rize'li ablamıza Allah'tan rahmet tüm Rize'lilere de başsağlığı diliyoruz.
Takımımız inanılmaz güzel mücadele etti. İyi oynadık. Rizespor da iyi oynadı. Çok diri ve inatçı bir takım. Kazandık. Güzel oldu. Hava şartları biraz daha güzel olsaydı , derneklerimiz kendi üyelerinden ve belediyelerden biraz daha destek bulabilseler ve 2-3 otobüs gelebilselerdi çok daha mükemmel bir tribün yapabilirdik. Olmadı. Bu konuyu bambaşka bir yazının konusu yapmak isterim. Ayrıntılı olarak sorunu irdeleyip çözüm yollarını göstererek. Ama yine de 70-80 kişi ile sesimizi tüm Türkiye'ye duyurmaya çalıştık. Islak , yorgun , çamurlu ama bir o kadar da mutlu ayrıldık Rize'den. (Takım aslında daha fazla övgüyü hak ediyorda bizim tribünde şöyle bir söz vardır : "Maşallah dediğimiz 1 hafta yaşıyor.":) Onun için konuyu burda kapatalım.
Maçtan önce İzmir'deki Rize'liler Derneğine yapılan ziyaret , dernek başkanlarımızın Rize'de ağırlanmaları iki şehir insanları arasındaki dostluk bağlarını daha da güçlendirdi. Güzel görüntülerdi. Rizespor'a ve Rizelilere çok teşekkür ediyoruz. Güzel ağırlandık. Ama Karadeniz'de sadece Rize'de değil , Trabzon'da , Giresun'da ve Samsun'da da güzel ağırlandık. Dostlar edindik. Güzel muhabbetler döndü. Samsun Terme'de "Rize sizi 4-0 yener" diyen amcaya :) , Giresun'da parkta koyu bir sohbete daldığımız ve bizleri GÖZ GÖZ GÖZTEPE sesleriyle uğurlayan Nevzat Reis ve tayfasına , Trabzon'da bizlere çay ısmarlayıp sıcak bir sohbet kuran , askerliğini Poligon da yaptığı için bizlere sempati duyan adam gibi adam yedek parçacı AHMET ERDOĞAN abimize selamlar olsun.
Gittiğimiz her yerde takdirkar bakışlar ve övgü dolu sözler duyuyoruz. GÖZTEPE taraftarı budur diyorlar da başka bir şey demiyorlar. Bizler de tüm İzmir'i temsil ettiğimizin bilinci ile hareket ediyoruz. Etrafa zarar vermeden , güzel dostluklar kurmaya çalışıyoruz. Bunu yapmaya devam edeceğiz.
Son olarak , 90 dakika boyunca susumadan ve de küfretmeden tüm Türkiye'nin gözleri önünde , armaya ve takıma bağlılığın , sadakatin ve 10 numara tribünün hakkını veren 70 kadar kardeşime , dernek başkanları ve taraftarlarımızla yakından ilgilenen Devrim Cem Turan Beye, Behçet Şenözhür'e, Rıdvan Tekin'e, Mutlu Aydemir'e ve bu dernek başkanlarının şahsında oraya gelen tüm taraftarlarımıza yürekten bir teşekkür ediyor ve ayakta alkışlıyorum.
Son bir sözüm de Karşıyaka'lı dostlara olacak. Size çok üzücü bir haberim var. GÖZTEPE taraftarı Rize maçında sizleri hiç anmadı. Aklına bile getirmedi. Hatta İsyan Marşı bitiminde bile sizlerin kulaklarını çınlatmadı. Artık hiç çınlatmayacak. Üzgünüm dostlar ama artık sanırım bizim için hiç de değerli değilsiniz. Artık üzerinden prim yapacak yeni bir rakip bulun. Çünkü artık bizim tribünlerde hiç ama hiç yeriniz , sözünüz , değeriniz yok. Artık bu tribün sizleri kaale almıyor. Benden söylemesi.
SAYGILARIMLA...NE OLURSA OLSUN GÖZTEPE'MİZE BİR ŞEY OLMASIN...
MUSTAFA DALYANOĞLU...
Resim Almaata'da bir iş merkezinden...
