Mehmet Altan

{buyukharf}A{/buyukharf}slında zaman her şeyi değiştiriyor , acılar insanları olgunlaştırıyor , fark edebildiğiniz hatalar bir süre sonra çevrenize tecrübe olarak anlattığınız olaylara dönüşüyor, o kadar çok şey yaşıyorsunuz ki , bir gün karşınıza biri çıkıp ta size sizi hatırlatınca uzun zamandır belki korkudan belki umursamazlıktan belki vaktiniz olmadığından bir türlü yapmadığınız yapamadığınız bir şey yapıyorsunuz dönüp arkanıza bakıyorsunuz , kimleri ve neleri geride bırakmışsınız , nelerden vazgeçmişsiniz , neler için… ne acılar yaşamışsınız , ne acılar yaşatmışsınız… ve asıl önemlisi neleri kaybetmişsiniz… evet biz son zamanlarda çok şey kaybettik ünlü teknik adamlardan,şu an bize bir yıldız kadar uzak olan ama zamanında beğenmediğimiz futbolculara,basının ve diğer kurumların desteğinden , paralı sponsorların desteklerine kadar….vs ama bunların hepsi geri kazanılabilir değerler asıl önemli olan ise size ait olanlar , sadece sizin hissettikleriniz çünkü eminim küllenmeye yüz tutmuş ama en küçük bir rüzgarda bile alevlenmeye hazır bir sevgiyle kaplı aslında hala kalplerimiz… bunu kaybetmemek için çalışın , çok zor ama aslında sizin takımınızın şu an 3.ligin eşiğinde mücadele veren takım olduğu fikrinden uzaklaşın ,çünkü siz sadece bu an’ın taraftarı değilsiniz , siz şanlı bir geçmişin ve bir gün mutlaka iyiye gidecek olan geleceğin taraftarısınız , her şey bir kenara siz kendi şehrinin değerlerine sahip çıkma cesaretini göstermiş olan gururlu insanlarsınız…. Siz ki hala işinden gücünden artan zamanı inandığınız değerler için harcamaktan çekinmeyen duyarlı insanlarsınız… siz ki neresi olduğuna bakmadan gerektiğinde kilometrelerce uzak deplasmanlara gidiyorsunuz çünkü siz nereye değil, ne için gittiğine önem veren güçlü insanlarsınız… ve siz ki her şeyinizi kaybetsenizde kaybetmeyeceğiniz ve bizden başka kimsenin kolay kolay sahip olamayacağı an’lara sahip şanslı insanlarsınız…, bizim an’larımız var farkında olmadan aklımızın bir köşesine yapışan , unuttum sandığımız , hatırlayınca nasıl olup da sanki daha dün yaşamışız gibi unutmadığımıza şaşırdığımız , bizim an’larımız var hiç unutmak istemediğimiz hatırladığımızda neden bu kadar uzun zamandır unutmuşum diye üzüldüğümüz…. Kaç kişi tanıyorsunuz ki bu ülkede Avrupa kupalarında yarı final oynayan ilk takım bizimki diyen… kaç kişi tanıyorsunuz ki gerektiğinde deplasmana onbin kişilik bir taraftar topluluğuyla giden… kaç kişi tanıyorsunuz ki tuttukları takım bu hale düştüğü halde hala en küçük bir rüzgarda yine onbinleri bir araya getirebilecek bir güce sahip olduğunu bildiğiniz bir taraftar topluluğunun üyesi olan… kaç kişi tanıyorsunuz takımını sizin kadar saf duygularla seven…bugün ;
siz üzgünsünüz , siz yaralısınız , siz kızgınsınız, siz isyankarsınız… ama sizin hala unutamadığınız an’larınız var , ama sizin hala bir şeyler için üzülmeye gücünüz var , ve en önemlisi yüz binlerce kalpte siz hala buradasınız….. elinizden her şeyi alacaklar belki günler geçtikçe ,ama bir gün gelecek fark edeceksiniz ki , içinizde bir yerlerde belki de sizin bile unutmaya yüz tuttuğunuz öyle güçlü bir sevgi var ki onu asla sizden alamamışlar…