2005 - 2006 Sezonu

Maçın başlamasına 45dk kala Atatürk stadına yaklaşmaktaydım. Yol boyunca sarı kırmızı renklere bürünmüş her kuşaktan yüzlerce Göztepe’li; AÞ’nin, futbolcuların, bir kısım yöneticilerin terk ettikleri takımlarını desteklemek üzere geleceği rivayet edilen Sibirya soğuğuna ramen stada doğru yürümekteydiler. Bileti alıp stadın kapısına yöneldiğimdeyse inanılması güç bir manzara ile karşılaştım. Yüzlerce metre uzunluğunda kuyruk ve stada girmek üzere bekleyen insanlar… Bu insanlar ki bir dünya rekoruna imza atarak eriyen, üç sezonda üç lig düşen ya da düşürülen tahammül edilmesi imkansız sıkıntılara gark olmuş bir takımın taraftarıyıdılar. Dışarıdan yüksek volümlü bir müzik sesi duyulmaktaydı. Stada girince içeride Göztepe jimnastik okulu öğrencilerinin coşkulu müzikler eşliğinde gösteri yaptıkları anlaşıldı. Gösteri takımlar sahaya çıkıncaya kadar sürdü. İstiklal marşı okunurken oyuncuların birbirlerine kenetlenmeleri güzel bir görüntü oluşturmaktaydı. Taraftar son derece coşkulu ve inançlı bir biçimde tezahurat yapmaktaydı. Sahadaki onbirimizde 1.5 sezondur ayağı kırık olduğu için oynayamayan Zafer’i görmek ilk anda bende soru işaretleri uyandırsa da bu oyuncu özellikle ilk 45dk’daki performansıyla ileriki haftalar için umut verdi. Kaleci Erdinç yıllardır yedek olmasına karşın gol ve bir iki pozisyon hatası dışında vasatın üzerindeydi. Sağ bek olarak oynayan Ali Kotay stoper olmasından ya da A.Ordu maçındaki sakatlığından dolayı 3 aydır forma şansı bulamamasından olsa gerek zaman zaman açık verdi. Kaçak futbolculardan Süleyman idman eksikliğinden dolayı fazla koşmadan oynadı. Kapasitesinin yarısını bile sergileyememesine rağmen Keçiörengücü’ne yetti. Defansın göbeğinde yer alan Özkan ve Erdi dört dörtlüktüler. Bu haftaki Isparta maçı için umutlanmama sebep oldular. Metin ikinci yarı toparlandı ve olumlu paslar attı. Daha iyi olabilir. Gökhan herzamaki gibi süperdi. Ufuk vasat olmasına rağmen ligin ilk yarısındaki maçlara göre daha formdaydı. Celal 35 metreden, yanımdaki arkadaşlara beni mahçup etmeyerek yine golünü çaktı ve sol ayağı tesçillenmiş oldu. Hakan Susancılar maç boyunca Keçiörengücünün stoperi tarafından adam adama markaja alındı ve çok etkisiz kaldı. İleriki haftalarda ona çok ihtiyacımız olacak. Takımın en uzun oyuncusu Vahit ikinci yarı oyuna dahil oldu ve gerek hava toplarında uzun Keçiören defansını rahatsız edişi gerekse yaptığı servislerle en zayıf halkamız olan forvete bir nebze olsun hareket getirdi. Serhat, Ahmet Bedir, Anıl, Aydın, Enver, Hüseyin gibi direkt oyunculardan ve yeni antrenörü ile üstelik yeni yönetimiyle bir haftalık antremanla sahaya çıkan Göztepe kaçak oyuncular ve sakatların da takıma katılması halinde heyecandan ayakta seyredilecek bir takım haline gelecektir. Yirmibeş yıldır aynı anda bir Göztepe maçında bir araya gelemediğim bir zamanlar grup halinde maçlara gittiğimiz bir kısmı İstanbul’da olan arkadaşlarım ve çocuklarıyla sürpriz bir biçimde üç kuşak halinde seyrettiğim bu maç bana bir defa daha Göztepe gerçeğinin ne kadar üzerinde durulması ve kaybedilmemesi gereken bir olgu olduğunu hatırlattı. Bu kulübü taraftarı asla ama asla terk etmez……. Özant Önçağ