"Bu bir Goztepeli hastaligi olsa gerek , icimizdeki umut hic eksik olmuyor ,bazen uzun vadeli umutlaniyoruz , bundan 5 sene sonra soyle guzel seyler olacak diye , bazende kisa vade icin umutlaniyoruz , benim 27 Aralik Pazar gunu play-off'a cikacagimizi umut ettigim gibi... Butun sartlar Turgutlu'dan yana gibi duruyor. Onlara beraberligin yetmesi , Akhisar'in iddasizligi...vs vs.. ama yinede icimi kemiren , uzakligi sebebiyle dillendirmekte zorlandigim bir umut var icimde..." diye yazmistim hafta ici , ve simdide diyorumki tesekkurler cocuklar , tesekkurler emegi gecen herkes , bir mum isigi kadar kucuk olan umutlarimizi bosa cikartmadiginiz icin , yuregimizde tekrar gunesler actirtidiginiz icin.. Bir tesekkurde hicbir iddasi olmadigi halde , cikip mucadelesini veren ve hem maci hemde bizim kalplerimizi kazanan Akhisarspor'a.. Normal olamiyoruz malesef , ya en dibe iniyoruz mutsuzlugu iliklerimize kadar hissediyoruz , kimseyle konusmak istemiyoruz , kotu ruyalar goruyoruz... ya da en zoru basariyoruz , mutluluk denen duygunun en tepesini yasiyoruz , hersey bitti derken 5 dk sonra sevincten cildiracak gibi oluyoruz. İste bu yuzden baskalarinin anlamakta zorlandigi bir tutkuyla seviyoruz. Dusunsenize bir sezonun yarisinda ne kadar cok duyguyu bir arada yasayabilirsiniz. Once binlerce kisiyle gidilen bir deplasman , kursun yememize sebep olacak kadar buyuyen olaylar , sonra ic bayiltan maclar , kazansakda kaybetsekde mutsuz eve donus yollari , herkesin gordugu ama gormesi gereken tek kisinin (A.Basaran) gormedigi berbat otesi bir oyun , eli belinde mac izleyen en ufak bir mudahalede bulunmayan , son haftalardaki oyunlariyla su konuma gelmemizi saglayan bazi futbolcularimizi ilk 18’e bile almayan ve sonunda maalesef kufurlerle gonderilen bir hoca. Susuyorsak Armaya Olan Askimizdandir dedirtecek kadar taraftarini uzen ruhsuzluga dusmus futbolcular. Her mac git gide eriyen taraftar sayisi. Erol Hocayla birlikte biraz duzelme , derken eksikler , sakatliklar , cezalar sebebiyle takima monte edilen Ali Mumcu , Recep , Burak gibi futbolcularin gecen yil yukselme grubundaki performanslarini yakalamaya baslamalari , bizimle beraber puan kaybeden grubun diger takimlari ve son maclarda gosterdigimiz ustun performans sayesinde isi son maca tasidik. Gecen hafta Turgutluspor’un Sariyer’e son dakikada attigi gol yediden yetmise hepimizin moralini asiri derecede bozmustu. Sahsen bu haberi alir almaz butun nesemi kaybettim , hicbir sey yapmak istemedim ve 1-2 gun bu moral bozuklugum devam etti. Simdi farkediyorumki bu ne kadar onemli ve guzel bir golmus. Turgutluspor’un bu golu atmasi bizim cok isimize yaradi. Eger Turgutlu orada maglup olsaydi Akhisar macina mutlaka kazanmak icin cikacakti. Bu gol sayesinde ise butun hafta bizim aklimizda nasil yer ettiyse onlarin aklinda da elbette su cumle yer etti “ BİZE BERABERLİK YETİYOR”. İste bu duygu bence onlarin sonunu hazirladi ve galibiyeti hic dusunmediler. Zaten rahat olan Akhisar rahat bir oyunla maci kazanmasini bildi. Biz ise isi son maca biraktigimiz yetmiyormus gibi , son dakikaya kadar tasidik heyecani , baska turlusude bize yakismazdi zaten , haftalar once garantilemek falan ne kadar kotu bir duygu degilmi :) Hele Akhisar gol attiginda tam havaya sicramisken daha ayaklarimi yere basmadan bizim 3.golu yedigimizi duymak var ya , ayaklarim yere bastiginda sanki 3 kattan dusmus gibi oldum. O anlari cok fazla hatirladigimi soyleyemem , Ferhat’in golunden sonra adeta kilitlenmis gibi oturdugum yerde kaldim sadece saate baktim. Maclar bitti dendiginde ise gercek anlamda sanki omuzlarimda tasidigim tonlarca yuk bir anda uzerimden kalkti , sonrasi yine tufan :).. Bu arada once ,donusunun cekilmez olabilecegini bildigi halde , elindeki kucucuk umut isiginin pesinde kaf daginin arkasina giden yuzlerce yurege ve radyo yayinlariyla hem bizim maci , hemde Akhisar macini İzmirde kalan bizlere ulastiran 1925 ve YALI grubundaki arkadaslara ozel bir tesekkur etmek istiyorum. Ne mutlu ki sizin gibi taraftar gruplarimiz var… Sonucta cogumuzun umutsuz gibi gorundugu ama eminimki hepimizin aklinin bir kosesinde biz Goztepeyiz bu bile umutlu olmak icin tek basina yeterli bir sebep diye dusundugu bir nokta vardi. Sonucta gercekten kaf daginin arkasindaki umudumuzun pesinden gittik onu yakaladik ve getirdik. Bundan sonrasini konusmak icin daha vaktimiz olacak simdilik yilbasi kutlamalarina baslayalim , 2010’da yeniden strese gireriz nasil olsa :)
Mehmet Altan
28.12.2009
