Ahmet Talimciler-Sabah

Manisaspor’un liglerde örneği az görülecek bir şekilde ardı ardına kaybetmesinden sonra küme düşmesiyle birlikte Ege bölgesi Süper Ligdeki tek temsilcisini de yitirmiş oldu. Spor ekonomisi konusunda ülkemizdeki en önemli isim sevgili dostum Tuğrul Akşar, geçtiğimiz Ekim ayında İzmir’de düzenlenen ‘Uluslar arası Spor Ekonomisi ve Yönetimi Kongresi’nde sunduğu bildiride Ege bölgesi ve İzmir futboluna dair önemli saptamalar yapmıştı. “Nüfus yoğunluğu Türkiye ortalamasının üzerinde olan Ege bölgesinin toplam nüfusu 9,5 milyona yaklaşıyor ve bu yoğunluk Marmara bölgesinden sonra yedi bölge içinde kendisine ikinci sırada yer buluyor. Ülke nüfusunun 1/8’ini oluşturan bu nüfusun yarıdan fazlası(%62,2) ise kentlerde yaşamını sürdürüyor. Demografik olarak ülkemizin önemli bir bölgesi konumundaki Ege bölgesi aynı zamanda iktisadi olarak ta çok önemli bir yere sahip. GSMH’dan aldığı %15’lik pay ile Marmara ve İç Anadolu bölgesinin arkasından gelen Ege bölgesi sanayiden ticarete, ticaretten turizme, turizmden tarıma kadar geniş bir yelpaze de milli gelire katkıda bulunuyor”.

Ege bölgesi ve İzmir’in kentlerin oyunu olarak nitelendirebileceğimiz futbolun vitrini konumundaki Süper Lig’de takımlarının bulunmayışı büyük bir handikap yaratmaktadır. Futbolun ekonomik temelde yaratmış olduğu getirilerden uzak kalmak sadece maddi açıdan değerlendirilmemeli aynı zamanda kentlerin kendilerinin gelişim süreçleri ve içe kapanmaları ile de yakından bağlantılı bir yapının ortaya çıkmasına katkıda bulunduğu gerçeği de göz ardı edilmemelidir. Geçtiğimiz yıl Bucaspor kulübünün yaşadığı süreci bu yıl Manissapor kulubü yaşamış ve adeta birbirinin kopyası niteliğindeki hatalarla bir alt lige düşmüştür. İzmir kulüpleri ile Ege bölgesinin diğer temsilcilerinde (halen Süper Lige yükselme ihtimali devam eden Akhisar Belediye’yi hariç tutmak kaydıyla) benzer hatalar hemen dikkati çekiyor. Yönetimlerin genellikle futboldan anlamayan isimlerden kurulu olması ve teknik direktör tercihlerinde yapılan hataların arkasından gelen çok sayıda oyuncu transfer etme politikası yaşadığımız sonuçları ortaya çıkartıyor. Sezon başında 15 ila 20 oyuncu arasında transfer yapan Karşıyaka, Denizlispor ve Göztepe’nin güç bela ligde kalabilmiş olduklarını ya da sezonu dört teknik adam değişikliği sonrasında küme düşerek tamamlayan Manisaspor kulübü bu durumu ortaya koyan örneklerdir.