Bülent Buda
Milliyet
Çoğu alanda etkin olamadığımızı, yaptırım gücümüzün yetersiz olduğunu biliyoruz. Bir araya gelip, çoğalamamak temel sorunumuz. Birkaç arkadaş, üç beş aile biçiminde öylesi işimize geliyor. Cemaatleşmeyi eleştiriyoruz ama, farkına varmadan öyle yaşıyoruz ve yalnızlaşıyoruz. Bizden, İzmirden söz ediyorum.
Neyse uzatmadan diyeceğim şu; futbol alanlarında biraz canı yanan feryad ediyor, asıyor, kesiyor, yok ediyor. Kaç haftadır, İzmir takımları kıyıma uğruyor, bizden tık yok. Efendilik ediyor, hakemde insandır hata yapabilir diyoruz. Burada bir yalnışlık olmalı ama hanginizde? Bence bizde. Bu denli aptal, salak, niyetine bakılan insanlar olmak gücüme gidiyor. İzmir’e gelen konukları, protokol tribünlerinde gevrek, İzmir tulumu, demli çaylarla ağırlar uğurlarız. Biz oralara gittiğimizde iki kolumuz dizlerimizde, uslu çocuklar olarak maçı izler ağzımızı bile açamayız!
Mezarımdan taş çalma yeter!
Futbolun, hakemlerin başkanı İzmir’den. Fedrasyon kurullarında bizden etkili isimler var. Bu durumda, neymiş efendim. İzmir takımları korunur, kollanırmış. Geçiniz beyler. Biz eski halimizle daha iyiydik. Bir deyiş vardır ‘Şefaatinden vazgeçtim. Aman mezarımdan taş çalma yeter’ halimiz budur şu günlerde. Az biraz çıkış başladığında, çelmeler anında geliyor. Düdüklerde çelmeye atandan yana çalınıyor. beni tanıyanlar bilir, futbolu yönetenlerden pek söz etmem. Bilirim ne denli netameli bir işe soyunduklarını.
O nedenlede olabildiğince, nesnel bakarım olan bitene. Ancak bir kaç haftadır, bizi’İzmir’i fena açıtıyorlar. Olmuyor. Aptallığında bir sınırı var. Ayrıcalık değil, eşitlik birazda ilgi bekliyoruz. Çok şeymi istiyoruz acaba?
