Çağatay Çağlar-Yenigün
23 yıllık meslek hayatımda Göztepe’yle acısıyla, tatlısıyla nice günlerim geçti. 17 yıl aradan sonra şampiyonluk kutlamalarını hiçbir şeye değişmezdim. Çünkü tamamen organizasyon dışı olan kutlamalardı. Ama önceki gece yaşadığım o atmosferi herhalde hiç ama hiç unutamayacağım…
Sevgili dostum Doç.Dr. Oğuz Reşat Sipahi beni telefonla aradı. Sağ olsun doktorum beni hiç boş bırakmaz. Her zaman arar. Beni 14 Haziran’da yapılacak olan organizasyona davet etti. Göztepe’nin 84. yaş günüydü. Katılmama şansım zaten yoktu. Kadim dostum Barış’ı (Yengiloğlu) alarak davete gittim. Üçkuyular İskelesi’nde bulunan “Lamia” isimli tekneye geldik. Kapıda bizi Göztepe’ye Hizmet Derneği Üyeleri karşıladı. Organizasyon kelimenin tam anlamıyla mükemmeldi. “Lamia” teknesi ise mükemmel personeli, hizmeti ve yemekleriyle 10 üzerinden 10 puan aldı. Tüm personele tekrar teşekkürler. Saat 20.00 sularında Üçkuyular İskelesi’nden hareket ettik. 130 seçkin davetliler arasında Göztepe Yönetimi de tam kadro oradaydı. Herkes eşleri, arkadaşlarıyla bu geceye katılmıştı. Teknenin ikinci katında bulunan bar kısmında kokteyl ile gecemiz başladı. İzmir’in özellikle de Güzelyalı, Göztepe ve Küçükyalı’nın denizden görünümü kelimelerle anlatılamayacak kadar güzeldi. Saat 22.00’ye yaklaşırken çocuklum arkadaşım Atilla (Kısmetli) bana meşale verdi. Hayatımda hiç ama hiç meşale yakmamıştım. Çok heyecanlıydım. Bir anda Güzelyalı İskelesi açıklarında sahildeki o muhteşem kalabalıkla birlikte aynı ayna meşaleleri yaktık. Daha sonra sahilde ki taraftarlarla karşılıklı “Göz Göz” çekip, isyan marşı tezahüratları yapıldı. Aman Allahım ne güzel bir şovdu öyle. Heyecandan ellerim, ayaklarım titriyordu. Barış da elinde fotoğraf makinası o güzellikleri görüntüledi. Yaklaşık bir saatlik görsel şovun ardından sesler kısılmış bir şekilde yemeğimizi yedik, içeceklerimizi yudumladık. Saat 00.30’a kadar süren geceyi unutmak mümkün değil. Emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler. Nice yıllara Göztepe…
