BIR sevda masali bu, ilmek ilmek dokunmus, askla yogrulmus. Hatta Kara bir sevda. Sarki olmus, misralara yazilmis. Yasanmis ne pahasina olursa olsun, yasanmaya devam ediyor. Öyle bir sevgili ki, dünyalara degisilmez. Belki zor onunla yolculuk. Bazen gözyasi, hüzün, bazen kabina sigmaz bir mutluluk. Ama öylesine güçlü bir çekim ki, ne pahasina olursa olsun vazgeçilmiyor.
Iste böyle bir sey Göztepeli'nin sevdasi.
Disaridan bakinca anlamak zor, hatta biraz tuhaf, "Bu kadarina da pes" dedirten cinsten. Sanki yanlislik var! Yillarca profesyonel ligde saltanat yasamis Göz Göz, artik Süper Amatör Lig'de. Ama kötü günde dostlar sarip sarmalamis, yaralara merhem olmus. Tribünler yine dopdolu. Bir zamanlar Avrupa'nin devlerine kafa tutan Göztepe'yi destekliyor gibiler. Cosku ve heyecan hep ayni.
Geçen hafta sari-kirmizililarin, ezeli rakip Altay ile Alsancak Stadi'ndaki randevusunu izledim. Aslinda maçi degil, "taraftarlari" izlemeye gittim. Kim demis, "Basari yoksa destek de olmaz" diye?
Izmir futbolu, son yillardaki çöküsün bedelini agir ödedi. Tribünler bosaldi. Heyecan yok, taraftar kaçiyor statlardan. Aci gerçek. Ama Göztepe için bu tez geçerli degil.
Sahada Süper Lig'den bir takim var gibi. Koro 90 dakika susmuyor. Basin tribününde yani basimda oturan, bir zamanlarin efsane takim oyuncularindan Nevzat Güzelirmak ve diger spor yazarlari ile yorumluyoruz, "Bu Göztepe'yi Göztepe yapan taraftari..."
Amatör bir takimin pesinde diyar diyar dolasmaya hazir gönüldaslar, sloganlariyla ibret veriyor, pankartlara destanlar yaziyor.
"Ille görmek MI lazim yasamak için güzel günleri, ugruna beklemek de güzel."
"Sevgilim bu gece hiç bekleme beni, askindan da önce gelir Göz Göz sevgisi."
"Degil amatöre, cehennemin dibine düssen yine seninleyiz."
"Ne bir okul bitirmek / Ne zengin oldum demek / Ne de güzel bir hatunla evlenmek / Bazi bazi aglamak / Çogu zaman da gülmek / Göztepe'siz bir hayat ölmek demek."
Sanirim isin sirri bu cümlelerde...
Göztepe sampiyon da olsa, küme de düsse gelinen nokta bu. Alinacak mesaj su: Taraftarlik sözde degil, özde olursa güzel. Basariya hasret kalan Izmir için reçete; önce sevgi, yilmadan, bikmadan, bahane üretmeden desteklemek ve en önemlisi de sabirli olmak.
Bu kentin bes profesyonel takimi var. Altay'i, Karsiyaka'si, Buca'si ve Izmirspor'u, mazide kalan güzel günlere dönmek ya da ligde tutunmak için çirpiniyor. Altinordu sampiyonluga bas koymus. "Bu is olacak, olmali" diyor. Hepsinin öncelikli hasreti, dolu tribünler.
Göztepe'deki sinerji Izmir'i sarsa, Türkiye bu kentin önünde saygiyla egilir. Bana imkansiz gibi görünmüyor.
Ya siz NE dersiniz?
Nalan ÜLKER – Milliyet Gazetesi