Çunku biz varligiyla mutlu eden , biz varligiyla heyecan veren , ses getiren , konusan , yazan , isyan edeniz , çunku biz yokluguyla bir sehri sessizlige gomeniz , biz yokluguyla nerde acaba dedirteniz , biz yokluguyla ya gelirse diye korkutaniz... Biz hayatin her yerindeyiz

Elinizden her seyi alacaklar belki gunler geçtikçe ,ama bir gun gelecek fark edeceksiniz ki , içinizde bir yerlerde belki de sizin bile unutmaya yuz tuttugunuz oyle guçlu bir sevgi var ki onu asla sizden alamamislar…

(Mehmet Altan)

Gurur duydum , yillardir yazdigim BİZ konusunda yanilmadigimi gordum Pazar gunu , iste benim takimim , iste benim takimimi tutan taraftar , ben boyle bir grubun uyesi olmaktan gurur duyuyorum , basarinin degil inançlarinin pesinde kosan binlerden onbinlerden biriyim bende ne mutlu bana... takimin hangi ligde oldugunu onemsemeyen , çunku kalbinde her zaman en ust ligde olan bir takim taraftari oldugum için gurur duyuyorum... , Pazar gunu birkez daha gorduk ki , biz azicik asim agrisiz basim diyenlerden degiliz , biz bu sene dusmeyelimde seneye bakariz diyenlerden degiliz , biz varolma mucadelesi verenlerden degiliz , çunku biz 82 yildir bu ulkenin hatta avrupanin her yerinde variz , çunku biz varligiyla mutlu eden , biz varligiyla heyecan veren , ses getiren , konusan , yazan , isyan edeniz , çunku biz yokluguyla bir sehri sessizlige gomeniz , biz yokluguyla nerde acaba dedirteniz , biz yokluguyla ya gelirse diye korkutaniz... Biz hayatin her yerindeyiz , avukatiz ,
 doktoruz , musaviriz , bankaciyiz , ogrenciyiz ,emekliyiz , hepimizin ayri hayatlari , hepimizin ayri huzunleri , hepimizin ayri sevinçleri var , ama biz omuz omuzayiz , gol olunca dusunmeden sarilaniz , sikisikliktan dusmek uzereyken elimizi tutan el biziz , maça gitmek uzere evden çikarken kasketini duzeltmek için aynaya baktiginda 20 yasindaki bir gencin heyecanini içinde hisseden 70 yasindaki amcayiz biz , maça gitmek için zar zor izin almis, Alsancak otobusunun gelmesini bekleyen duraktaki minik çocuklar gibi yerinde duramayaniz biz...

  Her seyini kaybeden Zugurt Aga’nin elinde çig kofte tepsisi ile dimdik ayakta ve magrur olarak sokaga çikmasi hayata devam etmesi gibi , her seyimizi kaybetsek de , kaybetmedigimiz ruhumuzla variz biz , kaybetmememiz gereken tek seyin hala elimizde oldugunu gormenin sevinciyle yeniden basliyoruz her seye...

  18 Ocak 2005 gunu sunu yazmistim ;

  Bugun ,siz uzgunsunuz , siz yaralisiniz , siz kizginsiniz, siz isyankarsiniz… ama sizin hala unutamadiginiz an’lariniz var , ama sizin hala bir seyler için uzulmeye gucunuz var , ve en onemlisi yuz binlerce kalpte siz hala buradasiniz….. elinizden her seyi alacaklar belki gunler geçtikçe ,ama bir gun gelecek fark edeceksiniz ki , içinizde bir yerlerde belki de sizin bile unutmaya yuz tuttugunuz oyle guçlu bir sevgi var ki onu asla sizden alamamislar…


  İste o gun bugundur....