Otuz saniye içinde her iki kalede çok önemli gol pozisyonları yaşanıyorsa, omaç zevkli bir maçtır. Evren’in kaleciyi bile yatırıp kaçırdığı golde kronometre08.02’yi, Balıkesirsporlu Özgür’ün şutunu Kaleci Erdinç’in ayakla önlediğinde08.32’yi gösteriyordu. Her iki pozisyonda da kronometreye baktım. Sn. Süleyman Alasya'nın Yenigün'deki yazısının devamı için Son haftalarda beş pasta rakip kaleye giden ve altıncı pası da taç atışıylakullanan bir takım izlemedim. (Galatasaray dahil). 20’li dakikalardan itibarende benim için maçın galibi Göztepe’ydi. Topa sahip olmada, ayağa pasta, kanatbindirmelerinde, orta saha presinde daha organize ve daha güvenliydisarı-kırmızılılar. Tek eksikleri az adamla hücuma kalkmalarıydı ki; ilk yarıboyunca dört gol pozisyonu yaratıldı. Ama ikinci yarının başında tribünlerin sahadaki takımı bırakıp yönetime tepkigöstermesi sırasında gol yedi Göztepe. Bunu şu nedenle vurguluyorum ki, Göztepetribünleriyle gücüne güç katıyor. Tribün başka işle uğraştığı anda da takımolumsuz etkileniyor. Bu durum ne yazık ki hala anlaşılmış değil. Şimdi elinizi vicdanınıza koyun. Çaresizlik, kötü yönetim, transfer yasağı,borç, TMSF falan filan ne olursa olsun. Hangi takım tamamen alt yapısındanyetişen oyuncularla mücadele edebilir? Bu çocuklar dün futbol adına çok güzelşeyler yaptılar. Hepsi de şimdiden birçok kulübün gözaltına aldığı oyuncular. Bukadro seneye bozulmadığı takdirde, rahat bir biçimde şampiyonluğa gider. O zamanbu gençler, Göztepe’nin ikinci mucizesini yaratır. Ne kadar ilginç değil mi? Göztepe’de sadece futbolcular görevini tam anlamıylayapıyor. En azından ellerinden geleni yapıyor. Futbolcuların dışında göreviniyapmayanlara duyurulur. Yiyecek yemeği olmayan, halı sahada çalışan bir takımındün oynadığı futbol zaten mucizenin ta kendisi. Bence bu kentin çocuklarına dahafazla ihanet etmeyin. Bu acılı arabesk tablo gencecik çocuklara yakışmıyor