77-78 şampiyonluğunu anlatan Mehmet Ali Okumuş ve Tayyar Özdemir'inyazdığı Şampiyon Göztepe kitabı'ndan Başkan Orhan Daut'un giriş yazısı) Göztepe'miz 1976- 77 futbol sezonunun son maçı olan Ordu da .oynadığıOrduspor maçıyla., son üç yıldır kılpayı, devam imkanı bulduğu birincilige veda ediyordu. Bu veda hiç te hak et:mediği şekildeydi;Futbolumuzun çiııkinlıiikler simgesi, şikelerin kurbanı olarak...Göztepe'miz işte, böyle ikinci lig takımı olmuştu. Yanlız Göztepe'lilerdeğil, futbolseverlerin büyük kısmı üzgündü, buruktu ve gözleri doludolu içine sindiremediği bu "acı sonu" mutlu sonla yani, tekrar birincilige dönüş hırsını ve hıncını yüreğinde alev, alev duyuyordu.Göırev başında olan yönetim 'kurulunun, üzüntü ve ızdırabı dıahabüyüktü. Bütün iyi niyet, iyi gayret ve engin ,mesailerine rağmenGöztepe'nin tarihinde.ikinci lige düşüren başarısız kişier o1arakgeçiyorlardı. Acıların ve ızdırapların en büyüğüydü bu... Oyleyse, buacı ve ızdırabı nesiller boyu çekmek yeri, haysiyet ve gururlarınınadını "Göztepe" koyan yönetim kurulu arkadaşlarımla işe tekrar inatla vehırsla devam etmeye karar verdik.İlk iş, iyi biır planlama yapmak ve hedefi yanlışsız tayin etmek içinyılların, koca Göztepe'nin niçin bu duruma geldiğine iyi teşhiste koymakgerekiyordu. Ve teşhisimizi de koymuştuk.1)Uzun yıllardır kulübümüzün maddi ve manevi yükünü çeken kişilerdenolu§ıması, haklı olarak kendilermde yorgunluk, bezginlik, usanma vehatta ümitssizlik yaratmıştı.2. Son üç yıldır kümeden kıl payı kurtulmamız yeni kişiler o1sa bile,teknik heyette panik ve korku hakim oImuştu.3. Futbolcularda genel bır isteksizlik, mesuliyetsizlik hatta ruhsuzlukbelirtileri gözle görıilür şekildeydi.En önemlisi de;4. Son yıllarm zinciirleme başarısızlığı kulübümüzün en büyük gücü vedesteği olan taraftarlarımızı küskünlüğe, kızgınlığa ve ilgisizliğesürüklemişti.İşte, teşhisimiz bu dört noktada toplanıyordu... Yönetim kuruluarkadaşlarımla mutlu sona erişebilmek için önce kendimizi maddi vemanevi her tıürlü feda:karlığı yapabilecek ne pahasına olursa olsun"şampiyon" olunacaktır fikrine herkesten önce gönülden inanacaktık. Buinanç içinde yetenekli teknik adamları bulacak, kulübe yararlıbulmadığımız futbolcuları acımasızca satacak ve şampiyonluk ipinigöğüsleıme inancını duyan ve Göztepe'mize yakm olabilen yeni futbolculartransfer edecektik. Ve işte bizler de ilk iş olarak bunları yaptık.Artık takım da hazırdı. Şampiyonluk hedefine "Doğru" yola çıkmakgerekiyordu. Fakat bu yolumuzun virajlı, derin ve uçurumlu oluşukazasız, yapayalnız yürümemize engel oldu. Öyleyse mutlu sona ulaşanyolun kazalarını ve acı süprizlerini gözönüne alarak tüm Göztepe'lilerlebirlik ve beraberlik içinde olmak gerekiyordu. Kızgın, küskün, ilgisiz olan taraftarlarımıza yeni bir ümit, yeıni birhırs yeni bir heyecan verrmek gerekliydi. Onun için sezon başmdanitibaren kavgamızı büyük ve geniş tutarak, tüm Göztepe'lileri bukavganın içine çektik. Ve bunun sonucu ki, tüm camia engin bir coşku,büyük bi:r heyecan, yüce bir renk sevgisiyle gönül gönüle ve omuz omuzayolumuzu bilerek bir yıldır devam eden üzüntülerimizin,sıkıntılarımızın, burukluklarımızın ve ezikliklerimizin 28 Mayıs 1978Pazaır günü sevinç gözyaşlarımızı boğarak yok edişimizin büyük"mutluluğuna" ulaştık. Selam sana muhteşem Göztepe'li...Sevgi sana. yüce Göztepe... Orhan Daut Kulüp Başkanı