Adnan Süvari'nin Göztepesi 1. lige çıkarken
Pazar akşamı Türkiye 2. Liginden sevindirici bir haber. Göztepe şampiyon olmuş ve gelecek sezon PTT 1.ligde oynamaya hak kazanmış.
İyi de sen Göztepe’li misin?. Yoo.. İzmir’li bile değilim. Peki neden seviniyorsun o zaman?
Önce İhsan adına sevindim. İhsan kim?. İhsan İsatnabul’da bir dönem şirkette beraber çalıştığımız İzmir’li bir arkadaş.. Şu an 60 yaşlarında vardır sanırım. Göztepe’li. Biz Pazartesi haftasonunda 3 büyüklerin maçlarını tartışırken, İhsan Göztepe’ye takılırdı.
Yahu İhsan Göztepe, Göztepe de şu Göztepe’nin o unutulmaz kadrosunu bir say bakalım dediğimiz zaman, sayayım abi Ali Abi, Cudi abi, Mehmet abi, Çağlayan abi, Nevzat abi, Gürsel abi, Fevzi abi , Halil abi diye başlardı.. Peki bu ağabeyler neyin nesiydi?. Ona cevap vermezdi. Bizce bir zamanlar onlara ne kadar yakın olduğunu anlatmak içindi veya bir saygı..
1959 yılından bu yana bugün adı ile Süper lige ne takımlar geldi geçti. Bugünkü gençler bunları pek hatırlamaz. Çok uzun yıllar Süper ligde oynayan Göztepe gibi, Altay, Ankaragücü, Hacettepe, Sarıyer gibi Karagümrük gibi kuruluşu ligden de eski takımlar küllerinden doğup tekrar daha önce önce bulundukları yerlere geldikçe seviniyorum.
Günümüzde kocaman kocaman şehirlerin anormal bütçeleriyle kurulan seyircisiz belediye takımlarının ne futbolumuza bir şey getireceğine, ne de renk katacağına inanıyorum. Belediyeler asli işine dönüp vatandaşlara o paralarla spor imkanları sunmalı, oyuncu olmak yerine ait oldukları şehirlerde kulüplerin bütçesine katkı sağlamalıdır. Belediyeler ne bir şirket, ne de reklama ihtiyacı olan bir kuruluştur. Görevi vatandaşa hizmettir.
Göztepe taraftarı olan bir kulüp. Son maçında 32.000 kişi olduğu söyleniyor. 1981 de bir Göztepe Karşıyaka maçındaki seyirci sayısının Guınness rekorlar kitabına geçtiği belleklerimizde.
Bu nedenle, yapıcı olmayan, ölçüsüz bir futbol rekabetinin yaşandığı İzmir’de Altay’ın 3. Lige düşüşüne ne kadar üzüldüysem Göztepe’nin şampiyon olmasına da çok eski bir sporsever olarak ayrıca sevindim.
O Göztepe’ki 1960 lı yıllarda gerçekten çok büyük başarılarla Türk futbolunun gururu olmuş, Unutulmaz T.Direktörleri Adnan Süvari yönetiminde Ali Artuner gibi efsane bir kaleciyi yetiştirmiş, Fevzi gibi bir gol makinası yaratmış, Nevzat Güzelırmak gibi bir maestro, Gürsel gibi dinamoyu yıllarca bize seyrettirmiş, hafızalarımıza kazımıştır.
Bu güzide kulübün oralardan, amatör kümelere kadar düşmesi ne kadar hazinse, bugün tekrar toparlanmış bir görüntü vermesi o kadar sevindiricidir. Onca gelirine rağmen 3 büyüklerin bile içinde bulunduğu borç batağı elbette yarınlar için hiçbir takım için garanti değildir. Günümüz futbolu artık para ile ifade edilmektedir. Bunun yanında istikrar ve isabetli oyuncu seçimi daha ilk sezon Göztepe’nin geleceğini belirleyecektir. Acile bir sponsör bulamazlarsa yine zor gibi.
Şimdi PTT 1.ligde Süper ligin Milli lig diye kurulduğu yıllrda yer alan 3 köklü kulübü var. İzmirspor ne yazık ki gidiş o gidiş, hala yok. Altay’ın ne zaman ve nasıl döneceği meçhul. Altınordu, Karşıyaka ve Göztepe’nin birer birer artık Süper lige doğru geldiğini hissediyorum. Bunun için yıkıcı rekabet yerine geçmişten ders çıkararak akıllı ve güzel şeyler yapmalarını bekliyorum.
Göztepe’li İhsan’ı çok uzun yıllardır görmüyorum ama şimdi ne kadar sevinçli olduğunu tahmin ediyor, onun adına da seviniyorum. Kim bilir belki de o son maçta Göztepe’sinin şampiyonluğunu alkışlamak için statda yerini almıştır.
1967 yılında UEFA kupasında Atletico Madrid gibi bir İspanyol devini İzmir’de 3-0 la yerle bir eden o efsane kadronun Adnan Suvari, Ali Artuner, Gürsel Aksel gibi ebediyete göç etmiş olanlarına rahmet diliyor, hayatta olanlara geçmişin güzelliklerinden sevgi ve selam gönderiyorum.
Ben Göztepe’li değilim. Hatta İzmir’li bile değilim ama onlar gençliğimizde İstanbul’da da olsa bizim efsanemiz olmayı başarmışlardı.
Kuruluşunun 90. Yılında ve önümüzdeki sezonda Göztepe’ye ve tüm taraftarlarına başarılar diliyorum.
Nadir Kalnibur
miliyet blogdan alıntılanmıştır...
